وقتی کتاب حسن روحانی عقب نشینیهای او را تائید میکند
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۵۶۵۳۶
گرم شدن بحث بازرسی از مراکز نظامی ایران و سفیر نیکی هیلی به وین بهانهای شد تا با حجتالاسلام و المسلمین دکتر سید محمود نبویان گفت و گوی کوتاهی داشته باشیم. دبیر سابق کمیسیون ویژه برجام در این گفت و گو اطلاعات تاریخیِ جالبی درباره پذیرش پروتکل الحاقی در سالهای 82 تا 84 و عقب نشینیهای حسن روحانی درباره خواستههای آژانس بینالمللی انرژی اتمی ارائه میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در قطعنامه شورای حکام در تاریخ پنجم آذر 82 مصادف با 26 نوامبر 2003 اینگونه آمده است: «از ایران میخواهد آخرین اقدامات اصلاحی را بهصورت فوری و بهمنظور همکاری کامل با آژانس در اجرای تعهد ایران و افشای کامل و اعطای اساسی نامحدود اتخاذ نماید». این در صفحات 872 و 873 کتاب آقای روحانی آمده است. آیا ایران حرف آنها را گوش داد، یعنی دسترسی نامحدود به کشورهای مثل امریکا داد؟ مدیرکل آژانس در نوزدهم آبان 83 مصادف با 10 نوامبر 2003 گزارش میدهد؛ «دولت ایران مدیرکل را مطلع ساخت که این کشور اکنون سیاست آشکارسازی کامل را پیش گرفته است و تصمیم دارد تصویر کاملی از کلیه فعالیتهای هستهای خویش را به آژانس ارائه کند از آنزمان تاکنون ایران از خود همکاری فعالانه و آشکاری نشان داده است، این امر بهویژه با توجه به اعطای دسترسی نامحدود به آژانس از جانب ایران به تمام محلهای مورد درخواست آژانس»، یعنی هر مکانی که آنها خواستند و اینگونه نبود که مکان نظامی در اختیار آنها قرار ندهیم. این هم در صفحه 893 کتاب آقای روحانی آمده است. حالا اگر هر مکانی را خواستند بگردند، جالب است خود آقای روحانی درصفحه 652 همین کتاب میگوید: «چون پروتکل را امضا کردیم، نگران بودیم. ایران نگرانی وجود داشت که بازرسان آژانس بخواهند از اماکن دولتی مانند مجلس شورای اسلامی و یا مقر ریاستجمهوری بازدید کنند، همانگونه که بازرسان سازمان ملل از کاخ صدام بازرسی کردند». اجازه دسترسی جاسوسها به اماکن نظامی ایران! در برجام هم آقای ظریف و آقای روحانی دو باره پروتکل الحاقی را قبول کردند. جالب است مأموران آژانس که بازرسی میکنند، چه کسانی هستند؟ آقای روحانی در کتاب خودش میگوید اینها جاسوس هستند. در صفحه 211 این کتاب مینویسد: «مکانهایی که آژانس از ما درخواست کردند، این مکانها را سرویسهای اطلاعاتی غرب برای آنها مشخص کردند». سرویسهای اطلاعاتی غرب به سازمان CIAو MI6 و موساد میگویند. در این صفحه آمده است «براساس قطعنامه سپتامبر 2003، آژانس هم بازرسی از مراکز مختلف را درخواست نموده بود که قاعدتاً سرویسهای غرب موارد را برای آژانس مشخص کرده بودند»، در ادامه هم میگوید: «شفافسازی یعنی هر موضوعی که مورد شبهه و اقدام آژانس است باید روشن شود، بنابراین از ما خواستند چندین نقطه را که آدرس آنها را قاعدتاً دستگاههای اطلاعاتی غرب به آنها داده بودند مورد بازرسی قرار دهند»، یعنی آقایان ظریف و روحانی براساس پروتکل الحاقی دسترسی به اماکن نظامی و غیرنظامی را به بازرسان آژانس یعنی کسانی که آقای روحانی اذعان میکند اینها جاسوس هستند دادهاند. آقای روحانی در ابتدا میگوید مراکز نظامی را بههیچ وجه اجازه نمیدهیم. الان هم دارند اعلام میکنند اجازه نمیدهیم، چون پروتکل الحاقی شامل مراکز نظامی میشود، متوجه بود که اگر آن را امضا کرد باید مراکز نظامی را در اختیار آنها قرار دهد. در برجام هم متأسفانه پروتکل الحاقی امضا شده بود. در صفحه 651 این کتاب آمده است: «در زمینه بازرسی آژانس، نخستین مسئله حفظ اسرار کشور، بهویژه حفظ اسرار نظامی بود. نگرانی این بود که به بهانه شفافیت، بررسی موارد مشکوک و حل و فصل باقیمانده، آژانس در پی کشف امکانات و اسرار نظامی کشور باشد». خود آقای روحانی احساس نگرانی میکند، «یکی از پرسشهای آنها و حتی برخی از درخواستهای بازرسی آنها شکبرانگیز بود، مثلاً میخواستند از داخل مجموعه پارچین (یکی از مراکز نظامی) نمونهبرداری کنند، موجب تردید و نگرانی مسئولان کشور شده بود». آقای روحانی میگوید نگران شده بودیم، برای همین اجازه ندادیم. لذا میگوید اگر اینها بخواهند از مراکز نظامی ما بازدید داشته باشند، من اعلام میکنم که ما از پروتکل خارج میشویم. این موضوع را در صفحه 179 این کتاب آورده است: «در بخش پروتکل الحاقی هم توضیح دادم که اگر ما احساس کنیم با اجرای پروتکل امنیت ملی یا حیثیت ملی ما خدشهدار شود و یا امکان نظامی و محرمانه ما مورد بازرسی قرار گیرد، قطعاً پروتکل را نمیپذیریم». پس ایشان گفته است مطلقاً نباید بازدید شود. آیا به حرف خود عمل کردند؟ نه! بلافاصله عقبنشینی کردند و گفتند ببینید! متأسفانه هروقت پرونده هستهای دست آقای روحانی بود اینگونه از منافع ملت عقبنشینی میشود. در گزارش مدیر کل در تاریخ 12 خرداد 83، مطابق با اولین ژوئن 2004، آقای روحانی در صفحه 924 کتاب مزبور اینگونه نقل میکند: «آژانس در بند 43، ایران بر ارائه دسترسی به مکانها شامل کارگاههای واقع در سایتهای نظامی در پاسخ به درخواستهای آژانس همکاری نموده است». اینکه آقای روحانی گفته بود اجازه نمیدهیم، میبینیم که بلافاصله اجازه داده است. آقای روحانی در مصاحبه مطبوعاتی بهتاریخ 13 خرداد 1383 تصریح میکند: «همانطور که شب گذشته مدیرکل آژانس گزارش 20 صفحهای خود را به برای 25 کشور دنیا به شورای حکام فرستاد... ثانیاً در این گزارش آمده است که ایران همکاری خوبی برای پاسخ به سئوالات جهت رفع ابهامات آژانس داشته است، همچنین دسترسیهای مورد نظر آژانس، حتی در سایتهای نظامی را به آژانس داده است». خود آقای روحانی میگوید من اجازه دادهام که سایتهای نظامی را ببینند! کجاها را دیدند؟ همین پارچینی که آقای روحانی گفته بود حساس است و نباید ببینند، میگوید اجازه دادیم که پارچین را هم ببینند. بازدید آژانس از پارچین، کلاهدوز و شیان بر خلاف مخالفتهای اولیه روحانی در صفحات 342 و 283 این کتاب آمده است: «در زمینه بازرسیهای آژانس مخصوصاً بازدید از مراکز نظامی و از جمله پارچین، ماهها در داخل کشور بحث بود و جلسات زیادی برگزار شد که این بازدید با چه شرایطی انجام شود، نسبت به درخواست آژانس برای بازدید از پارچین، مخالفتهای جدی وجود داشت و جوّ داخل کشور بهشدت علیه بازدید بازرسان از پارچین و کلاً مراکز نظامی بود. بر مبنای پروتکل الحاقی آژانس میتوانست با ارائه دلایل منطقی و قانعکننده ازپارچین بازدید کند». پس یکی از ثمرات پروتکل الحاقی این است که میتوانند از مراکز نظامی بازدید کنند. متأسفانه آقایان در برجام پروتکل الحاقی را پذیرفتند. برای همین است که بهانه دست آنها افتاده است. آقای روحانی در ادامه همین بند میگوید: «ولی ما نیز میتوانستیم بازدید آنها را کاملاً محدود کنیم». بالاخره آقای روحانی اجازه بازدید از پارچین را به بازرسان داد یا خیر؟ ایشان میگوید: «در نهایت با بازدید از پارچین با این شرایط موافقت شد که نمونهگیری کنند و مقررات حفاظتی هم باید شود». در گزارشی که مدیرکل آژانس در تاریخ دهم اسفند 1383به شورای حکام میدهد، آنجا هم تصریح میکند که ما رفتیم و دیدیم. فقط به پارچین هم نرفتند. تقاضا کردند که سایت کلاهدوز را هم ببینند، آقای روحانی اجازه آن را هم داد. در صفحه 165 کتاب آمده است: «در مذاکره با البرادعی گفتم که پس از قطعنامه سپتامبر شما از ما 24 مورد را درخواست کردهاید که یکی از آنها بازدید از یک منطقه نظامی است، این امر بسیار پیچیده و دردساز است، معهذا تلاش زیادی شده است که تنها یکبار این مرکز (سایت کلاهدوز) را بازدید کنید، ولی بدانید تکرار اینگونه درخواستها با پاسخ منفی ایران مواجه خواهد شد». پس اینجا تصریح شده است که یکبار را اجازه دادهاند. طبق گزارش آژانس در تاریخ 24 آبان 1383 که آقای روحانی این گزارش را در صفحه 942 کتاب خود نقل میکند در بند 96 اینگونه آمده است: «در پنجم اکتبر 2003، آژانس 3 نقطه را در یک مجتمع صنعتی در کلاهدوز در غرب تهران که در گزارشهای منابع باز مورد اشاره قرار گرفته بود بهعنوان فعالیتهای مرتبط با غنیسازی مورد بازدید قرار داد». آقای ظریف و روحانی فقط پارچین و کلاهدوز را در اختیار آنها قرار ندادند، سایت کلاهدوز و شیان را هم در اختیار آنها قرار دادند. در مورد شیان توضیح نمیدهم، چون حساسیت آن بالاست و بسیار برای ما مهم است. حتی در آن زمان آقایان بهدرخواست آژانس بولدوزر انداختند و ساختمانهای آن را خراب کردند، در عین حال باز هم گفتند میخواهیم بیاییم و بازدید کنیم.
بند 42 گزارش مدیرکل آژانس در تاریخ دهم شهریور 1383 که آقای روحانی در صفحه 932 کتاب خود آورده بدین شرح است: «در جلسه ژوئن 2004 شورای حکام به سایت لویزان و شیان اشاره شد که مظنون به داشتن فعالیتهای مربوط به برنامه هستهای بود و با برچیدن ساختمانها از آن سایت احتمال اقدامات پنهانکاری مطرح گردید».
بند 43: «همانگونه که در بالا آمد در پاسخ به درخواست آژانس به آن سایت دسترسی داد». تصریح میکند که آقای روحانی و آقای ظریف اجازه بازرسی را دادند.
باز هم مدیرکل آژانس در باره برنامه هستهای ایران در تاریخ 15 نوامبر 2004 در بند 112 گزارش خود که در صفحه 946 کتاب مزبور آمده است میگوید: «اما آژانس براساس رویه خود در رابطه با ارزیابی خود از برنامه هستهای دیگر کشورها، همچنین با همکاری ایران گزارشهای منابع باز مربوط به استفاده از تجهیزات و مواد دوگانه که کاربردهایی در زمینه نظامی متعارف و غیرنظامی و همچنین در زمینه نظامی هستهای دارد را دنبال میکند. ایران این اجازه را به آژانس داده است تا بهعنوان اقدامی اعتمادساز از تعدادی از سایتهای نظامی مزبور از جمله کلاهدوز و لویزان بازدید کند». جالب است آقایان به مواد دوگانه هم اجازه بازرسی دادند.
بازهم وقتی جلوتر میآییم میبینیم که آقایان به مراکز مختلف صنایع دفاع هم اجازه بازرسی دادند. آژانس در بند 40 گزارش خود در تاریخ 12 خرداد سال 1383 اینگونه میگوید: «آژانس تا تاریخ 21 می 2004 از سه کارگاه سازمان صنایع دفاع بازدید نکرده بود، کیفیت دسترسی به اینگونه مراکز هنوز از سوی ایران پذیرفته نشده بود. توافق با ایران از نظر کیفیت دسترسی اکنون حاصل شده است و سه کارگاه سازمان صنایع دفاع قرار است در خلال هفته 31 می 2004 مورد بازدید قرار گیرد. تا زمان انتشار این گزارش دو سایت از سه سایت مورد بازدید قرار گرفته است».
در بند 43 این گزارش که در صفحه 924 کتاب آقای روحانی آورده شده نیز آمده است: «ایران در ارائه دسترسی به مکانها، شامل کارگاههای واقع در سایتهای نظامی در پاسخ به درخواستهای آژانس همکاری نموده است».
نام آقای روحانی هم در دنیا «برند» است، چون هرچه جاسوسان گفتند گوش دادند و عمل کردند
در ادامه باز قطعنامه شورای حکام میآید که البته از آقای روحانی و آقای ظریف و دولت وقت تقدیر میکند که با ما خیلی همکاری میکنید. اینها در دنیا خیلی مطرح شدند، چون هرچه آنها گفتند گوش دادند، چون دسترسی به امکان نظامی دادند اسم آن «برند» شد. خیلیها ایشان را در دنیا میشناسند، چون هرچه گفتند گوش دادند و عمل کردند!
در بند «1» قطعنامه شورای حکام که در صفحه 878 کتاب مزبور هم آورده شده اینگونه آمده است: «تصدیق میکند که همکاری ایران منجر به دسترسی آژانس به تمام مکانهای درخواست شده شامل چهار کارگاه متعلق به سازمان صنایع دفاع شده است». آقای روحانی هم میگوید ما جلوی آنها ایستادیم! آنها میخواستند سالی 9 بار مراکز نظامی ما را ببینند، ما نگذاشتیم و فقط دو بار گذاشتیم بازدید کنند!
در صفحه 262 این کتاب، آقای روحانی اینطور نوشته است: «بحث پیرامون بازرسی آژانس از مراکز نظامی در چهارچوب راستیآزمایی تعلیق قطعات ما اعلام کرده بودیم که یک تا دو بار بازدید از کارگاهها امکانپذیر است، ولی آژانس متقاضی سالی 9 بار بازدید بود». هیچ کشوری در دنیا اجازه نمیدهد که از کارگاههای تولید «روتور» بازدید شود. روتور دستگاهی است که در ثانیه بین 700 تا 1000 دور میچرخد. اینها در مکانهایی که فقط ابزار حساس نظامی خود را تولید میکنیم تولید میشود. آقایان اجازه بازدید به کارگاه تولید روتور را هم به کسانی که آقای روحانی به آنها میگوید جاسوس دادهاند.
مدیرکل آژانس در 12 خرداد 1383 در بند 25 گزارش خود که در صفحه 920 کتاب آقای روحانی هم آمده است نقل میکند: «کارگاهی که در آن روتورها تولید شده بودند در سال 2004 مورد بازدید قرار گرفته است». پس تمام مراکز نظامی و بالاتر از آن مراکز ساخت روتور را هم بازرسی کردند. از این هم بالاتر این جاسوسان از آقایان روحانی و ظریف درخواست میکنند که میخواهیم با دانشمندان شما مصاحبه (بازجویی) کنیم و این کار را کردند. همینها شده بود که رهبر معظم انقلاب بعد از لوزان گفتند که نباید برای بازرسی به مراکز نظامی بیایند و از شخصیتهای ما بازجویی کنند. در حالیکه آقای روحانی از سال 82 تا 84 که مسئول پرونده هستهای بود و مذاکرهکننده ما آقای ظریف بود، علاوه بر مراکز نظامی، شخصیتها و متخصصین ما را نیز در اختیار آنها قرار دادند. واقعاً جای نگرانی دارد. ما در برجام واقعاً نگران هستیم.
در گزارش مدیرکل آژانس در 4 شهریور سال 1382 مطابق با 26 اوت سال 2003 که در صفحه 889 کتاب روحانی آورده شده آمده است: «آژانس قصد دارد ارزیابی خود را در مورد این اظهارنظر ایران که ذرات اورانیوم بسیار غنیشده موجود در نمونههای اخذ شده در نطنز میتواند ناشی از آلودگیهای آن در قطعات وارداتی باشد ادامه دهد. همانگونه که از سوی ایران مورد موافقت قرار گرفت، این روند مستلزم مذاکره با مقامات ایرانی و نیز پرسنل ذیمدخل در فرایند تحقیق وتوسعه مربوط در ایران و همچنین بازدید از تأسیسات و دیگر اماکن مربوطه توسط بازرسان و متخصصان فناوری غنیسازی آژانس خواهد بود». پس دسترسی به تمام اشخاص با اجازه آقای روحانی انجام میشود.
در بند 53 گزارش مدیرکل آژانس در تاریخ 19 آبان 1382 مطابق با 10 نوامبر 2003 در صفحه 893 کتاب آقای روحانی اینگونه آمده است: «بهدنبال تصویب قطعنامه شورای حکام دولت ایران، مدیرکل را مطلع ساخت که این کشور اکنون سیاست آشکارسازی را پیش گرفته است و تصمیم دارد تصویر کاملی از کلیه فعالیتهای هستهای خود را به آژانس ارائه کند، از آن زمان تاکنون ایران از خود همکاری فعالانه و آشکارسازی نشان داده است. این امر بهویژه با توجه به اعطای دسترسی نامحدود به آژانس از جانب ایران به تمام محلهای مورد نظر آژانس، ارائه اطلاعات و شفافسازی در رابطه با منشأ تجهیزات و اجزای وارداتی و در دسترس قراردادن اشخاص برای مصاحبه معلوم میگردد».
خود آقای روحانی در تاریخ 30 خرداد 1383 در مصاحبه مطبوعاتی در رادیو و تلویزیون اینگونه میگوید: «تعلیق برای اعتمادسازی بود، آنهم در جوی که هنوز پروتکل را امضا نکرده بودیم و هنوز گزارش کاملی از برنامههای خود به آژانس ارائه نداده بودیم، هنوز آژانس بازدید چندانی از مراکز هستهای نکرده بود. هنوز اسناد فراوانی که مورد درخواست آژانس بود در اختیار آنها نگذاشته بودیم، اما امروز در جوی هستیم که پروتکل را امضا کرده، بازدیدهای مکرر آژانس صورت گرفته و مصاحبهها انجام گرفته است». نتیجه این شده است که متأسفانه آقای روحانی و آقای ظریف در سال 82 تا 84 اجازه دسترسی به اماکن نظامی ما را کامل دادهاند. پارچین، کلاهدوز، شیان، لویزان و کارگاههای وابسته به صنایع دفاع و حتی متخصصین و دانشمندان ما را جهت بازجویی نیز در اختیار آنها قرار دادند. الان تمام نگرانی ما در برجام همین است. در برجام کجا بهانه گرفتند؟ دو سال بعد از 84 یعنی سال 86 که پرونده هستهای دست آقای جلیلی میافتد، ایشان پروتکل الحاقی را نپذیرفت و دسترسی به یک مکان را اجازه نداد. آقای روحانی و آقای ظریف قبلاً اجازه داده بودند. دو باره این موضوع به دست آقای روحانی افتاده است که اینگونه بهانهگیری میکنند، چون دو باره پروتکل الحاقی را پذیرفتهاند و در بند 74 برجام عنوان «دسترسی» آمده است و در همانجا ذکر شده که ما میخواهیم امکان نظامی را ببینیم. برجامی که باعث افتخار آقایان است، علیرغم اینکه رهبر معظم انقلاب هزاران بار فرمودهاند این کار را نکنید و بهانه دست آنها برای دسترسی به امکان نظامی ندهید که البته این اتفاق الان افتاده است.
در بند 74 آمده که البته ما نمیخواهیم در کار مداخله کنیم و میخواهیم با نیت صادقانه مراکز نظامی شما را ببینیم، منتهی نگرانیهایی داریم که میخواهیم ببینیم!
بازدید از مراکز نظامی ما یعنی اینکه ملت ایران! آماده جنگ باشید
بندهای 74 تا 78 بهجز بند 77 مربوط به بحث دسترسی است. بهانهها اینگونه به دست آنها آمده است که انشاءالله این آرزو را بهگور خواهند برد تا مراکز نظامی ما را بازرسی کنند، چون اگر مراکز نظامی ما را ببینند ملت عزیز ایران باید آماده جنگ باشد، چون بفهمند ما چه داریم بهراحتی میزنند. اصلاً برجام کشور را به سمت جنگ میبرد، چون اطلاعات دست آنها میافتد.
دو نکته بگویم؛ به یکی از مذاکرهکنندگان هستهای برجام گفتم که چرا شما در دسترسی به اماکن نظامی بهانه دست اینها دادید؟ گفت اصلاً چنین چیزی نیست. گفتم در این بندها واژه نظامی آمده است. گفت خیر نیامده است. گفتم اینجا کلمه نظامی آمده است، در ترجمه وزارت خارجه هم کلمه نظامی آمده است. به من گفت: اگر شما یکبار واژه نظامی را در برجام پیدا کردید من از همه حرفهایم برمیگردم. من متن برجام را به ایشان نشان دادم. بند 74 روی «Military» تصریح دارد. این نشان میدهد دوستان ما در مذاکرات هستهای به متن برجام دقت نداشتهاند. اینها دروغ نمیگویند که در برجام این کلمه نیامده است، بلکه اطلاع ندارند که این خیلی بد است، چون نمیدانند چه چیزی را امضا کردهاند. من این موارد را به آقای ظریف هم نشان دادم، ایشان هم خبر نداشت. آقای ظریف در مجلس در باره برجام حرفهایی میزد که اصلاً در آن واژه «تعلیق» (suspend) وجود نداشت و همهجا از گزینه «لغو» استفاده میکرد. میگفت اصلاً کلمه تعلیق نیامده است. آقای دکتر توکلی و دکتر نجابت 4 مورد در برجام را به ایشان نشان دادند. آقای ظریف گفت که من اینها را ندیده بودم. این موارد خیلی جای نگرانی دارد. به قول رهبر معظم انقلاب «خسارت محض» است.
نکته دوم؛ یک راه برای ما وجود دارد. ایران میتواند به کمیسیون مشترک شکایت کند. کمیسیون مشترک هم یعنی امریکا. چرا؟ این کمیسیون 8 عضو دارد. کشورهای 1+5 (امریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان، چین و روسیه)، هفتمی هم خانم موگرینی نماینده اتحادیه اروپا و هشتمی ایران است. یعنی ما به امریکا شکایت کنیم که میخواهند اماکن نظامی ما را بگردند! جالب اینجاست 16 وظیفه و کارکرد برای کمیسیون مشترک درنظر گرفته شده است. در 15 مورد از اینها گفته است اگر کمیسیون مشترک میخواهد به نتیجه و تصمیم برسد، اتفاق آرا لازم است، یعنی اینکه یک کشور از 8 کشور مخالفت کند، کمیسیون مشترک نمیتواند تصمیم بگیرد. اگر ایران به کمیسیون مشترک شکایت کند که اینها میخواهند اماکن نظامی ما را بازدید کنند، اگر میگفت اجماع آرا لازم است بهنفع ما بود، چون
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۵۶۵۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رئیسی پروژهای که در دولت روحانی افتتاح شده بود را دوباره افتتاح کرد!
وزیر نیرو دولت روحانی از اجرای پروژهای چند منظوره در کشور سریلانکا خبر داد که چند روز قبل، یعنی هشتم آبان، با حضور مایتریپالا سریسینا، رییسجمهور وقت سریلانکا و زائریامیرانی، سفیر وقت ایران در سریلانکا افتتاح شده بود.
در جلسه مشترکی که پس از افتتاح پروژه چند منظوره برق-آبی اومااویا و بازدید از نیروگاه برگزار شد، رییسجمهور وقت سریلانکا ضمن قدردانی از دولت جمهوری اسلامی ایران و پیگیریهای سفارت ایران در کلمبو گفته بود: این پروژه نتیجه همکاری و روابط دوستانه و دیپلماتیکی است که بین ایران و سریلانکا از سالیان پیش وجود داشته است و سریلانکا همیشه قدردان حمایتهای بی دریغ دولت جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
محمد زائریامیرانی، سفیر وقت ایران در سریلانکا نیز با اشاره به تلاش مهندسان و متخصصان ایرانی که منجر به اجرای چنین پروژه بزرگی شد، متذکر شده بود: روابط ایران و سریلانکا به هزارههای گذشته برمیگردد و سریلانکا با موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد خود دارای ظرفیتهای بزرگ طبیعی و گردشگری و اقتصادی است که نقش بسزایی در توسعه اقتصادی این کشور ایفا میکند.
توضیح وزیر نیرو دولت روحانی درباره پروژه اومااویادر همین رابطه رضا اردکانیان، وزیر نیرو دولت روحانی آبانماه ۱۱ آبان سال ۱۳۹۸ در یک برنامه رادیویی درباره این پروژه عنوان کرده بود: اجرای پروژه بزرگ و چند منظوره اوماویا در کشور سریلانکا که شرکت فراب، پیمانکار اصلی و مجری آن و شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس، مشاور طراحی آن بوده، افتخاری برای مهندسی ایران است.
او، این دو شرکت را وابسته به وزارت نیروی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده و گفته بود: البته این دو شرکت در قالب صدور خدمات فنی و مهندسی، پروژههای متعدد دیگری را نیز در سایر نقاط جهان به ویژه در کشورهای آسیایی و آفریقایی، اجرا کرده و یا در دست اجرا دارند و امیدواریم خدمات آنها توسعه پیدا کند.
وزیر نیرو سپس درباره ویژگیهای پروژه اومااویا نیز گفته بود: این پروژه بزرگ و چندمنظوره، بر روی رودخانهای به نام اومااویا در جنوب شرقی کشور سریلانکا و در فاصله ۲۰۰ کیلومتری پایتخت این کشور واقع شده و شامل دو سد بتنی به نامهای دایرابا و پوهولپولا، یک تونل ارتباطی بین مخزن دو سد به طول ۳۹۰۰ متر و یک تونل انتقال آب به طول ۱۵۲۹۰ متر است.
در همین حال، هدف از اجرای پروژه اومااویا، تامین آب مورد نیاز برای آبیاری ۵ هزار هکتار زمین کشاورزی، انتقال ۱۴۵ میلیون مترمکعب آب در سال و تولید ۲۹۰ گیگاوات ساعت انرژی در سال عنوان شده بود. حجم سرمایهگذاری این پروژه نیز توسط ارکانیان، وزیر وقت دولت روحانی، ۵۳۰ میلیون دلار اعلام شده بود که در آغاز قرار بود به صورت مشارکت جمهوری اسلامی ایران و دولت سریلانکا، باشد که با تغییر مدل سرمایهگذاری پروژه، همه منابع آن از طرف دولت سریلانکا تامین شد.
افتتاح پروژه برای یکبار دیگرحال پس از گذشت بیش از ۴ سال و نیم از اعلام این خبر، در سفر اخیر رییس دولت سیزدهم به سریلانکا، پروژه اومااویا افتتاح شد. سید ابراهیم رییسی در بدو ورود به سریلانکا، به محل اجرای ابرپروژه سد و نیروگاه «اومااویا» در ۲۳۰ کیلومتری شرق پایتخت این کشور رفت و به همراه رانیل ویکرمسینگه، رییسجمهور سریلانکا، یکی از بزرگترین پروژههای صادرات خدمات فنی-مهندسی ایرانی را افتتاح کرد.
علیاکبر محرابیان، وزیر نیرو در همین رابطه با اشاره به ظرفیتهای عظیم کشور ایران در حوزه صادرات خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها، اعلام کرد: ایران به عنوان یک کشور پیشرو در صنعت آب و برق، جایگاه نخست منطقه را در صدور خدمات فنی و مهندسی در این صنعت در اختیار دارد و این امر بیانگر دانش و توان بالای فنی و مهندسی متخصصان ایرانی است.
وی متذکر شد: اکنون توان فنی و مهندسی کشورمان در حوزه ابزارهای مدیریت منابع آب از جمله شبکه آبیاری زهکشی، تونلها و سدسازی به ۱۰۰ درصد رسیده است و ایران در بین ۴ کشور برتر جهان در این حوزه قرار دارد.
محرابیان عنوان کرد: در مسیر توسعه دیپلماسی اقتصادی در دولت سیزدهم، سریلانکا یکی از کشورهای هدف وزارت نیرو محسوب میشود و در این زمینه یکی از بزرگترین پروژههای عمرانی و بزرگترین پروژه آبی این کشور از سوی شرکتهای ایرانی ساخته و هم اکنون آماده افتتاح است.
وی با اشاره به اینکه طرح منحصر به فرد و چند منظوره «اومااویا» با تکیه بر توان و دانش مهندسان و متخصصان ایرانی در جنوب شرقی سریلانکا افتتاح میشود، گفت: تولید ۲۹۰ گیگاوات ساعت انرژی در سال، تامین آب مورد نیاز ۵۰۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی منطقه خشک جنوب شرقی سریلانکا و انتقال ۱۴۵ میلیون مترمکعب آب از منطقه پرباران به مناطق خشک کشور سریلانکا از جمله مزایای این طرح است.
وزیر نیرو با تاکید بر اینکه هزینه اجرای پروژه سد اومااویا ۵۳۰ میلیون دلار بود که به صورت نقدی به مجری ایرانی پرداخت شد، تاکید کرد: این طرح از جمله بزرگترین و فنیترین پروژههای صدور خدمات فنی و مهندسی شرکتهای ایرانی محسوب میشود که صفر تا ۱۰۰ مراحل مطالعاتی و اجرایی آن توسط مهندسان ایرانی صورت گرفته است.
واکنش یک کارشناس به افتتاح پروژه اومااویااما در واکنش به افتتاح پروژه اومااویا توسط رییس دولت سیزدهم در سریلانکا، رضا پاکدامن، کارشناس اقتصادی در یادداشتی عنوان کرد: در سال ۱۳۹۸ اردکانیان، وزیر نیرو دولت روحانی در مورد اجرای پروژه اومااویا در سریلانکا توسط شرکت فراب و "افتتاح رسمی آن گفت: در چارچوب پروژه چندمنظوره اومااویا، سدهای پوهولپولا و دایرابا و تونلهای انتقال آب این پروژه، ۸ آبانماه ۱۳۹۸ با حضور رئیس جمهور سریلانکا، سفیر ایران در این کشور و مدیر عامل فراب، به صورت رسمی افتتاح شد.
وی در ادامه متذکر شد: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ هم خبر از سفر رئیسجمهور به سریلانکا برای شرکت در مراسم افتتاح ابرپروژه چندمنظوره اومااویا آمد.
پاکدامن تصریح کرد: لازم است وزیر نیرو و سایر مقامات دولت رییسی در مورد میزان مشارکت ایرانی در کل این طرح و اینکه آیا «طرح اومااویای در دولت رییسی» که با تبلیغات گسترده آنقدر بزرگ جلوه داده شده که رییسی در اوج مشکلات داخلی دولت، (و غیبت از جلسه مهم چهارشنبه دولت و مجلس درمورد بازار ارز) شخصا برای افتتاح آن به سریلانکا سفر کرده، توضیح دهند چه تفاوتی با «طرح اومااویای در دولت روحانی» که صرفا با حضور سفیر ایران افتتاح شد، دارد؟
وی متذکر شد: موضوع، فراتر از جنبه فنی، از جنبه تعهد و صلاحیت مسوولان اهمیت دارد.
منبع: خبرآنلاین
tags # سید ابراهیم رئیسی سایر اخبار قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟ اسرار تکامل آلت جنسی؛ رابطه جنسی انسانهای اولیه مثل گوریلها بود؟